Ερώτηση βουλευτή με καταναλωτική συνείδηση

Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΠΗΛΙΟΣ ΛΙΒΑΝΟΣ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΤΡΟΦΙΜΩΝ,

Σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων ως προς τον τόπο παραγωγής και προέλευσης.

anaitolika.gr (18-03-2008)

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ - KOMMATΩΝ & ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Τρίτη, 18 Μαρτίου 2008

Ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Σπήλιος Λιβανός κατέθεσε Ερώτηση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, σχετικά με την επισήμανση των τροφίμων ως προς τον τόπο παραγωγής και προέλευσης.

Το πλήρες κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής:

«Οι καταναλωτές σήμερα βομβαρδίζονται με πληροφορίες σχετικά με τα τρόφιμα που αγοράζουν. Ο τρόπος με τον οποίο παρέχονται οι πληροφορίες αυτές γίνεται όλο και περισσότερο πολύπλοκος, ενώ η ποιότητα της επισήμανσης των τροφίμων ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό από το ένα προϊόν στο άλλο. Βασικό πρόβλημα για τους καταναλωτές αποτελεί, σύμφωνα με περυσινή έρευνα της ΠΑΣΕΓΕΣ, η ελλιπής και συχνά παραπλανητική πληροφόρησή τους ως προς την καταγωγή των τροφίμων που αγοράζουν.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έθεσαν υπόψη μου η διεύθυνση και το Δ.Σ. του συλλόγου εργαζομένων της Εταιρείας «Ελληνικές Αλυκές Α.Ε.», δεν παρέχονται επαρκείς ενδείξεις που να πιστοποιούν τον τόπο προέλευσης του αλατιού, δηλαδή την καταγωγή ενός προϊόντος που μαζικά καταναλώνουν όλα τα ελληνικά νοικοκυριά.

Η έλλειψη αυτή, εκτός της παραπλανητικής ενημέρωσης του καταναλωτή, πλήττει ευθέως την ανταγωνιστικότητα των «Ελληνικών Αλυκών», αφού χωρίς γεωγραφικές ενδείξεις στην ετικέτα του τελικού προϊόντος, ο καταναλωτής δεν ξέρει αν πρόκειται όντως για το υψηλής ποιότητας αλάτι που παράγεται στον τόπο μας ή για κάποιο άλλο, εισαγόμενο, χαμηλότερης ποιότητας.

Στην Ελλάδα, όπως και στις λοιπές χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι πληροφορίες που δίδονται από τις ετικέτες των προσυσκευασμένων προϊόντων καθορίζονται, σε μεγάλο βαθμό, από τις γενικές διατάξεις για την επισήμανση των τροφίμων, όπως έχουν διαμορφωθεί μετά την εναρμόνισή τους προς την Οδηγία 13/2000/ΕΚ.

Σύμφωνα με την εν λόγω Οδηγία σε κάθε προϊόν είναι υποχρεωτική η καταγραφή του ονόματος ή της εμπορικής επωνυμίας και της διεύθυνσης του παρασκευαστή ή του συσκευαστή ή ενός πωλητή εγκατεστημένου σε κράτος μέλος της Ε.Ε.

Η αναγραφή όμως του τόπου παραγωγής ή προέλευσης των τροφίμων, αν και προβλέπεται για τις περιπτώσεις εκείνες που οι άλλες πληροφορίες στην ετικέτα δημιουργούν πλάνη ως προς τον πραγματικό τόπο παραγωγής ή προέλευσης, στην πράξη δεν εφαρμόζεται με τρόπο που να εξυπηρετεί τον καταναλωτή. Έτσι σήμερα ο έλληνας καταναλωτής βρίσκει στα ράφια πολλά προϊόντα τα οποία παρέχουν μεν πληροφορίες ως προς την χώρα προέλευσης, αλλά δεν διασφαλίζουν ότι το τελικό προϊόν προέρχεται όντως από έλληνες παραγωγούς και δεν έχει απλώς συσκευασθεί στην Ελλάδα.

Δεδομένου, λοιπόν, ότι:
α) Τα τελευταία χρόνια καταγράφεται η απαίτηση των ελλήνων καταναλωτών να γνωρίζουν τον τόπο παραγωγής των προϊόντων που καταναλώνουν.
β) Ο έλληνας καταναλωτής εμπιστεύεται και αναζητά τα πιστοποιημένα ελληνικά προϊόντα.γ) Η παραπλάνηση του καταναλωτή από εσφαλμένες και ελλιπείς ετικέτες ως προς την προέλευση των τροφίμων έχει αρνητικές επιπτώσεις για τα αγροτικά προϊόντα ελληνικής παραγωγής.

Ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:

1) Ποια μέτρα προτίθεται να πάρει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ώστε να μην εμφανίζονται φαινόμενα ελλιπούς πληροφόρησης του έλληνα καταναλωτή αναφορικά με τον τόπο προέλευσης των συσκευασμένων τροφίμων;
2) Υπάρχει σχετική εγκύκλιος ή Υπουργική Απόφαση που να καθορίζει τα ακριβή κριτήρια σύμφωνα με την οποία ενεργοποιείται η δυνατότητα της Οδηγίας 13/2000/ΕΚ για αναγραφή του τόπου παραγωγής ή προέλευσης των τροφίμων;
3) Υπάρχει η δυνατότητα αναγραφής γεωγραφικού προσδιορισμού στην ετικέτα των τροφίμων, πέρα από τα προϊόντα με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης, ώστε ο καταναλωτής να γνωρίζει επ’ ακριβώς την περιοχή προέλευσης τους;»

Γραφείο Τύπου

Σπήλιου Λιβανού

Βουλευτής Νέας Δημοκρατίας