Τοποθετήσεις του Γενικού Γραμματέα Καταναλωτή κ.Οικονόμου

Ο κ. Οικονόμου σχολίασε ότι «σε μια περίοδο που τα εισοδήματα και τα νοικοκυριά πιέζονται ασφυκτικά, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δεν μπορούν να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν» και ανέφερε ότι αν και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα προσφέρουν αρκετά στην ανάπτυξη των νοικοκυριών και της χώρας ταυτόχρονα αγνοούν δικαστικές αποφάσεις, ακόμα και αμετάκλητες, προωθούν παραπλανητικές διαφημίσεις, από τις οποίες δεν προκύπτει με σαφήνεια το ύψος της οφειλής του δανειολήπτη, ακολουθούν επιθετικές εμπορικές πρακτικές για την έκδοση πιστωτικών καρτών ή και άλλων τραπεζικών προϊόντων και επιβάλουν υπερβολικές χρεώσεις και ανεξήγητες προμήθειες.

Επιπλέον σημείωσε ότι αυτές οι πρακτικές ακολουθούνται ενώ το υπουργείο Ανάπτυξης, αξιοποιώντας μια πρωτόδικη δικαστική απόφαση, με επιστολή του προς την Ελληνική Ένωση Τραπεζών έχει ζητήσει να διαβιβαστεί προς τις τράπεζες, η επιθυμία της πολιτείας να υιοθετήσουν οι τράπεζες την απόφαση αυτή, έστω και αν δεν έχει τελεσιδικήσει τουλάχιστον σε ότι αφορά κάποια σημεία, όπως:

- Αναδρομική επιβάρυνση τόκων σε χρήση πιστωτικής κάρτας με χρέωση από την ημέρα διεξαγωγής της συναλλαγής και όχι από την ημερομηνία εξόφλησης που αναφέρεται στον λογαριασμό, φαινόμενο το οποίο φέρεται να προκαλεί οικονομική επιβάρυνση στον καταναλωτή για τόκους 35 ημερών κατά μέσο όρο.

- Χρέωση προμήθειας 1,40 ευρώ για κατάθεση σε λογαριασμό τρίτου προσώπου, παρόλο που η κατάθεση φέρεται να λειτουργεί υπέρ του πελάτη της τράπεζας αλλά και υπέρ της ιδίας, δεδομένου ότι προκαλεί μεγαλύτερη ρευστότητα χρημάτων. Το ποσό αυτό φέρεται να μην δικαιολογείται ως κόστος για την έκδοση απόδειξης.

- Επιβαλλόμενα έξοδα αδράνειας από 0,60 - 1 ευρώ μηνιαίως για λογαριασμούς κατάθεσης που μένουν ακίνητοι για περισσότερο από 18 μήνες, καθώς δε δικαιολογείται επαρκώς πώς προκύπτουν έξοδα και για κινούμενους και για ακίνητους λογαριασμούς, ενώ λογικά εξοικονομούν οι τράπεζες λειτουργικό κόστος από τη μη κίνηση.

- Κλιμακωτή χρέωση από 3-20 ευρώ σε ανάληψη μετρητών από πιστωτική κάρτα, η οποία δεν αιτιολογεί επαρκώς σε ποια λειτουργικά έξοδα αντιστοιχεί.