Σελίδες

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ

Ιωάννας Μελάκη

Προέδρου

Της ΄Ενωσης Προστασίας Καταναλωτών

Ν. Χανίων



ΘΜΑ: Ο Ρόλος του Καταναλωτή στην σύγχρονη πραγματικότητα

Πρωτοβουλίες –δράσεις»





Ο 20 αιώνας χαραχτηρίστηκε, ως ο αιώνας γενικού υπερκαταναλωτισμού, με επέκταση και επί των ημερών μας.Με ασυδοσία, κερδοσκοπία, αισχοκέρδεια,

πλουτισμό για τις πολυεθνικές εταιρείες, και παραπληροφόριση και πλύση εγκεφάλου, μέσω των Μ.Μ.Ε για μας τους καταναλωτές.

Καταναλωτές είμαστε όλοι μας , είτε προιόντων, είτε σε παροχή υπηρεσιών .

Προμηθευτής είναι εκείνος που μας τα παρέχει με αντίτιμο ή χωρίς αλλά έχει καθήκον και υποχρέωση βάσει Εθνικής ή Ευρωπαικής Νομοθεσίας να μας τα παρέχει.

Ο πολίτης-καταναλωτής τυφλό όργανο, της παραπληροφόρησης, μέσω διαφήμισης

που τεχνιόντως οι πολυεθνικές εταιρείες είχαν εισαγάγει στα Μ.Μ.Ε, δημιούργησε

το νέο μοντέλο του « υπερκαταναλωτή».Αυτομάτως αύξησε τις ανάγκες του, αναθεώρησε τα θέλω του, με αγορές νέων αλλά και πολλών προιόντων, μη απαραιτήτων στην καθημερινότητα του, αγνοώντας πολλάκις και την χρησιμότητα

τους.

Η αύξηση των αγορών του καταναλωτή, είχε ως επακόλουθο την μείωση των χρημάτων του οικογενειακού του προυπολογισμού, με αποτέλεσμα να μπει σε διαδικασία δανεισμού, χωρίς να ενδιαφερθεί για τους συμβατικούς όρους, εκείνο

που τον μαγνήτιζε ήταν πως να αποκτήσει αντικείμενα όλο και ποιο πολλά.

Ο καταναλωτής σήμερα καλείται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, χωρίς

ψευδευσθήσεις, να θεραπεύσει τις επιπτώσεις του χθές (υπερκαταναλωτισμός)

που είναι:

I) Επιπτώσεις στο Περιβάλλον

Οι πολυεθνικές εταιρείες(βιομηχανίες), για να αυξήσουν το κέρδος τους, αύξησαν

την παραγωγή τους , αφού και η ζήτηση από την μεριά του καταναλωτή αυξήθηκε,

παράγοντας πλαστικοποιημένα είδη, είδη μιάς χρήσης, με επιβάρυνση και στην

υγεία του καταναλωτή αλλά και μολύνοντας το περιβάλλον.

2) Επιπτώσεις στην ψυχική υγεία-Ισορροπία.

Σήμερα ο καταναλωτής εκλωβισμένος στα νέα μέσα επικοινωνίας που του προσφέρει το νέο μοντέλο δαβίωσης του,(τηλέφωνο,κινητό, FAX, internet),έρχεται

Σε επαφή με τον συνάθρωπόν του απρόσωπα, με ενδιάμεσο ένα μηχάνημα, και μέσα

Από αυτό αναζητά, λύσεις στα προβλήματα του ,ανταλλάσει μηνύματα και ευχές,

Κάνει συναλλαγές, αλλά εκείνο που δύνει χαρά,ζεστένει ,ηρεμεί την ψυχή του,

Χάθηκε, χάθηκε η ανθρώπινη επαφή.

3) Οικονομική Επιβάρυνση

Δεν είναι λίγες οι φορές, που ενοχληθήκαμε μέσω τηλεφώνου για δελεαστικές

προσφορές ,για αγορές είτε αγαθών είτε υπηρεσιών, και εμείς ευκολόπιστα, αψυχολόγητα, δεχτήκαμε να αγοράσουμε με αποτέλεσμα είτε να παραπλανηθούμε, είτε να αγοράσουμε αντικείμενα μη απαραίτητα, νομίζοντας ότι θα αποκτούσαμε

την συναισθηματική ισορροπία που ο υπερκαταναλωτισμός μας είχε δημιουργήσει.



Σήμερα ο καταναλωτής έχει Ρόλο και μάλιστα μεγάλο και οφείλει να τον αναλλάβει.

Και να τον παίξει.Είναι ο βασικός μοχλός της αγοράς.

Αγορά χωρίς καταναλωτές δεν υφίσταται.Αποχή του καταναλωτή από την Αγορά έστω και μια μέρα, οι κερδοσκόποι , θα υποχρεωθούν να μειώσουν το κέρδος τους,

Γιαυτό ας αυτοπροστατευτούμε, ζούμε σε μια πολιτεία που αντί να τιμωρεί τους

κερδοσκόπους, και τους διακινητές τοξικών προιόντων , τους αφήνει στην άκρη,

μέχρι να ξεχαστεί το διαπραχθέν έγκλημα, εις βάρος της διαροφικής μας αλυσίδας,

και εμάς μας κοροιδεύει ότι τάχα τους κάνει αυστηρές συστάσεις, και πέρνει μέτρα

για μας, για τον καταναλωτή, μέτρα αστεία, χωρίς νόημα, χωρίς να μας προστατεύουν

από κάτι.

Ας κάνουμε την αρχή, αγοράζοντας αντικείμενα όχι επειδή τα έχει και ο τάδε, αλλά

οι αγορές μας να περιορίζονται σαυτά που πραγματικά έχουμε ανάγκη.

Δεν πετάμε ανακυκλώσιμα είδη στα σκουπίδια, τα τοποθετούμε τους κάδους ανακύκλωσης.

Παλαιότερα οι άνθρωποι έδιναν στους άλλους τον τίτλο «νοικοκυραίοι» δηλαδή αυτοί που είχαν τον τίτλο είχαν ένα οίκο υπό την κατοχή τους.Σήμερα πόσοι από μας

Μπορεί να έχουμε αυτό τον τίτλο;΄Αλλά και εάν είμαστε από αυτούς που αποκαλούν

«νοικοκυραίους» είμαστε σίγουροι, ότι αυτόν τον τίτλο δεν κινδυνεύει να τον χάσουμε;΄Πρόσφατη είναι η περιπέτεια του πολίτη, που ανέδειξαν εςφημερίδες των

Αθηνών, που ο άνθρωπος για χρέος 1700 Ευρώ, απείλήθηκε με πλειστιριασμό

Τα ανακορακίστικα της πολιτείας, για στόματος του αρμόδιου Υπουργού, ότι

Πέρνει μέτρα υπέρ του καταναλωτή, είναι ανέκδοτα για αφελείς, όχι για ενεργούς

Πολίτες, που γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και τα διεκδικούν.Στα ανούσια μέτρα

Κατά του πλειστηριασμού, υπάρχουν δικλίδες που ο καταναλωτής δεν είναι νομικός

για να τις γνωρίζει, υπάρχουν προθεσμίες ένστασης ελαχίστου χρόνου, που μόνο οι

νομικοί που χειρίζονται τις υποθέσεις ,μπορούν να διαχειριστούν, επομένως ο καταναλωτής και πάλι «θύμα» αλλά έχει και την πολιτεία να του λέει εγώ σε προστατεύω ας γνώριζες..

Σήμερα είμαστε εγκλωβισμένοι στο φρούριο της» υπερκατανάλωσης»με μόνη

διέξοδο την ενημέρωση.Ο ενημερωμένος καταναλωτής βγαίνει πάντα κερδισμένος.

Ο καταναλωτής οφείλει και πρέπει να αποβάλλει το προφίλ του «υπερκαταναλωτή»,

να ξεφύγει από την καταστροφική πορεία που άλλοι ηθελημένα τον οδήγησαν,

με όλες τις επιτώσεις της(μόλυνση του περιβάλλοντος,σοβαρές κλιματολογικές αλλαγές),να ενδιαφερθεί γαι την εξοικονόμιση νερού, τροφής,να κάνει χρήση νέες

πηγές ενέργειας συμβατές με το περιβάλλον.Να κάνει λιγότερη χρήση του Ι.Χ, για

λιγότερη ρύπανση του ποεριβάλλοντος.

Είμαστε καταναλωτές και επομένως χρήστες και τηλεοράσεων κρατικών και ιδιωτικών καναλιών.Τι γίνεται σαυτό τον τομέα γνωρίζουμε τα δικαιώματά μας;΄

Η πολιτεία παρά την θέσπιση ανεξαρτήτων αρχών και εδώ νοιώθει αδύναμη να μας

προστατεύσει.Ποιός ελέγχει και τι ελέγχει ας μας πει κάποιος, γιατί εκείνο που έχουν

καταφέρει να μας περάσουν ( εκτός από την καταναλωτική μανία), είναι εξαχρειωμέ-

να πρόσωπα, βία, αίμα , φρίκη, εγληματίες, κλέφτες, εξευτελισμό προσώπων και θεσμών, μια παράνοια.

Ας μη τα βλεπουμε όλα γκρί υπάρχουν και άλλα χρώματα, δεν χάθηκαν οι ελπίδες,

Η αισιοδοξία υπάρχει, και υπάρχει γιατί είμαστε εδώ, νοιαζόμαστε για το αύριο, νοιαζόμαστε για το μέλλον των παιδιών μας, δίνουμε πληροφόρηση για τα δικαιώματά μας, τα οποία θα πρέπει να τα διεκδικούμε, να μην επιτρέπουμε σε κανένα να μας τα παραβιάζει.Δεν πρέπει να νοιώθουμε ανασφαλείς και φοβισμένοι,

Η απαίτηση να σέβονται οι άλλοι τα δικαιώματά μας είναι χρέος που το οφείλουμε στον εαυτό μας, και η πολιτεία οφείλει και πρέπει να πάρει να μέτρα εκείνα που θα μας τα διασφαλίσει.

Ζούμε σε μία δημοκρατική χώρα με θεσμούς και νόμους, και εμείς οφείλουμε να

τους σεβόμαστε, αλλά προπάντω η ίδια η πολιτεία.

Η πολιτεία θα πρέπει να δείξει επιτέλους σε μας τους πολίτες- καταναλωτές, πρόσωπο ειλικρίνειας, δεν κερδίζει με το να μας αναμασάει ότι θα μας στηρίξει,

Η ακρίβεια έχει μόνιμα εδρεωθεί σε αγαθά και υπηρεσίες.Η ανεργία καθημερινά αυξάνεται με το κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.Ο Αγρότης , ο μισθωτός

ο συνταξιούχος μετρούν τα λεπτά του Ευρώ μήπως και γίνουν Ευρώ.

Η ακρίβεια που μαστίζει το πορτοφόλι του καταναλωτή, δεν μετριέται ούτε από τό

πόσο τιμαται το μπρόκολλο στην λαική,αφού βασικοί δείκτες είναι οι αυξήσεις της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, στα Δημοτικά τέλη, η αύξηση στο νερό, τα φροντηστήρια, το Φ.Π.Α.

Αν πραγματικά η πολιτεία νοιαζόταν για μας τους καταναλωτές, θα σταματούσε αυτό το επικοινωνιακό τρικ για ηλίθιους και δεν θα επέτρεπε να μας ταιζουν το ουκρανό ηλιέλαιο με βαλβολίνες, ούτε το κρέας με διοξίνες,θα είχε στήσει Κεντρικό

Ελεγκτικό Μηχανισμό, που θα απέτρεπε φαινόμενα αισχοκέρδειας, παρεμπορίου,

και μη ασφαλών προιόντων στην διατροφική μας αλυσίδα.

Ζητήσαμε από τον Πρόεδρο του Ε.Φ.Ε.Τ , την δημιουργία παραρτήματος και στο Νομό μας, για τον έλεγχο της ποιότητας των τροφίμων, και απάντηση ακόμα δεν πήραμε, απλώς ότι θα κάνει σχετική εισήγηση στον Υπουργό, και ότι το θέμα βρίσκεται στο στάδιο της διαβούλευσης υπηρεσιακών παραγόντων.

Εμείς οι καταναλωτές είμαστε δύναμη, έχουμε πορεία αλλά πρωταρχικό μέλημά μας είναι η γνώση των δικαιωμάτων μας που είναι:

-Δικαίωμα στην υγεία

-Δικαίωμα να ζούμε σε ένα ασφαλές περιβάλλον

-Δικαίωμα να γνωρίζουμε την ποιότητα της διατροφή μας

-Δικαίωμα να προστασίας των οικονομικών μας συμφερόντων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ευχαριστούμε για την επικοινωνία.