Τα χρέη πνίγουν τα νοικοκυριά

Το μέλλον της οικονομικής κατάστασης των ελληνικών νοικοκυριών παρουσιαζόταν δυσοίωνο από το 2008, με το ποσοστό (το υψηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση) που εκτιμούσε πως η κατάσταση θα χειροτέρευε εντός του επόμενου χρόνουνα ανέρχεται σε 44,3%.

Η απαισιοδοξία των νοικοκυριών οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στο γεγονός πως σε ποσοστό 47,6% είχαν συνολικό οφειλόμενο ποσό από την υπέρβαση του πιστωτικού ορίου (υπερανάληψη) των τραπεζικών τους λογαριασμών περισσότερο από το μηνιαίο διαθέσιμο εισόδημά τους.

Αυτό συνέβη, παρά το γεγονός πως το ποσοστό των νοικοκυριών στην Ελλάδα που είχε οφειλές, οι οποίες δεν σχετίζονται με την κύρια κατοικία, ήταν μικρότερο από τον μέσο όρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση (3,4% έναντι 4%).

Ειδικότερα, τα νοικοκυριά σε ποσοστό 17,3% εμφάνισαν σημαντική μείωση στο συνολικό ακαθάριστο εισόδημά τους κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών (ο μέσος όρος στην ΕΕ ανέρχεται σε 16%).

Ο κυριότερος λόγος (29%) για τη μείωση του εισοδήματος των νοικοκυριών στην Ελλάδα είναι η απώλεια εργασίας-απόλυση, λόγω πλεονάζοντος προσωπικού (ο μέσος όρος στην ΕΕ της μείωσης του εισοδήματος, λόγω απώλειας εργασίας ανέρχεται σε 26%, ενώ της μείωσης εισοδήματος για άλλους λόγους σε 28%).

Από την έρευνα προκύπτει χαμηλή διεισδυτικότητα του τρεχούμενου τραπεζικού λογαριασμού (27,5%) στην Ελλάδα με τον αντίστοιχο μέσο όρο για την Ευρώπη να ανέρχεται σε 84%. Τα νοικοκυριά στη χώρα δεν διαθέτουν τρεχούμενο τραπεζικό λογαριασμό

Σε 2.185,70 ευρώ ανερχόταν το 2008 το ελάχιστο καθαρό μηνιαίο εισόδημα για την αντιμετώπιση των αναγκών των νοικοκυριών της χώρας, με τα φτωχά νοικοκυριά να διαθέτουν 1.769,50 ευρώ και τα μη φτωχά 2.292,73 ευρώ, σύμφωνα με την έρευνα εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης των νοικοκυριών έτους 2008 (αφορά εισοδήματα 2007) που δημοσιοποίησε η Ελληνική Στατιστική Αρχή.

Παράλληλα, η μεγαλύτερη δυσκολία για τα νοικοκυριά ήταν οι δαπάνες στέγασης, ενώ ακόμη και το 22,5% του μη φτωχού πληθυσμού είχε οικονομικές δυσκολίες να αντιμετωπίσει έκτακτες, αλλά αναγκαίες, δαπάνες αξίας περίπου 500 ευρώ, ενώ σε ποσοστό 19,3% συνολικά δηλώνουν ότι δυσκολεύονται αρκετά στην αποπληρωμή δανείων ή δόσεων για αγορά αγαθών και υπηρεσιών.

Βασικό, επίσης, συμπέρασμα της εν λόγω έρευνας είναι ότι η στέρηση βασικών αγαθών και υπηρεσιών (δυσκολία ικανοποίησης βασικών αναγκών, ανεπαρκείς συνθήκες στέγασης, επιβάρυνση από τις δαπάνες στέγασης, αδυναμία αποπληρωμής δανείων ή αγορών με δόσεις, δυσκολίες στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών, δυσκολία αντιμετώπισης των συνήθων αναγκών, ποιότητα ζωής) δεν αφορά μόνο τον φτωχό πληθυσμό, αλλά και μέρος του μη φτωχού πληθυσμού.

Ειδικότερα, με βάση την έρευνα προκύπτουν αναλυτικά τα εξής:

* Το 41% του φτωχού πληθυσμού ηλικίας, κάτω των 18 ετών, αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες σε τουλάχιστον τρεις από τις εννέα συνολικά, διαστάσεις της υλικής στέρησης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του μη φτωχού πληθυσμού εκτιμάται σε 12%.

Οι εννέα διαστάσεις είναι:

Δυσκολίες ανταπόκρισης στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών όπως ενοίκιο ή δόση δανείου, πάγιοι λογαριασμοί (ηλεκτρικού ρεύματος, νερού, αερίου κ.λπ.), δόσεις πιστωτικών καρτών ή δόσεις δανείου για οικοσκευή, διακοπές κ.ά., ή αγορές με δόσεις κύριας κατοικίας- Οικονομική αδυναμία για πληρωμή μιας εβδομάδας διακοπών- Οικονομική αδυναμία για διατροφή που να περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας- Οικονομική αδυναμία για αντιμετώπιση έκτακτων, αλλά αναγκαίων δαπανών αξίας περίπου 500 ευρώ- Οικονομική αδυναμία να διαθέτουν τηλέφωνο (περιλαμβάνεται και το κινητό τηλέφωνο)- Οικονομική αδυναμία να διαθέτουν έγχρωμη τηλεόραση- Οικονομική αδυναμία να διαθέτουν πλυντήριο ρούχων- Οικονομική αδυναμία να διαθέτουν ΙΧ επιβατηγό αυτοκίνητο- και Οικονομική αδυναμία για ικανοποιητική θέρμανση).

* Το 45% του φτωχού πληθυσμού, ηλικίας 18-64 ετών, αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες σε τουλάχιστον τρεις από τις εννέα, συνολικά, διαστάσεις της υλικής στέρησης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του μη φτωχού πληθυσμού εκτιμάται σε 15%.

*Το 61% του φτωχού πληθυσμού, ηλικίας 65 ετών και άνω, αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες σε τουλάχιστον τρεις από τις εννέα, συνολικά, διαστάσεις της υλικής στέρησης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του μη φτωχού πληθυσμού εκτιμάται σε 21%.

* Το 47% του φτωχού πληθυσμού αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες σε τουλάχιστον τρεις από τις εννέα, συνολικά, διαστάσεις της υλικής στέρησης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του μη φτωχού πληθυσμού εκτιμάται σε 15%.

* Το 33,5% του φτωχού πληθυσμού δηλώνει ότι στερείται διατροφής που περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλο, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό του μη φτωχού πληθυσμού εκτιμάται σε 1,3%.

* Το 62,5% του φτωχού πληθυσμού και το 22,5% του μη φτωχού έχει οικονομική δυσκολία να αντιμετωπίσει έκτακτες, αλλά αναγκαίες δαπάνες αξίας περίπου 500 ευρώ.

* Περιβαλλοντικά προβλήματα από παρακείμενη βιομηχανία ή κυκλοφορία αυτοκινήτων αντιμετωπίζει το 21% του συνολικού πληθυσμού, ενώ ποσοστό 12% του ίδιου πληθυσμού αναφέρει ως πρόβλημα τους βανδαλισμούς και την εγκληματικότητα στην περιοχή του.

* Το 65,8% του μη φτωχού πληθυσμού δηλώνει ότι επιβαρύνεται αρκετά από τις συνολικές δαπάνες στέγασης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για το φτωχό πληθυσμό εκτιμάται σε 55,9%.

* Το 19,3% του συνολικού πληθυσμού δηλώνει ότι δυσκολεύεται αρκετά στην αποπληρωμή δανείων ή δόσεων για αγορά αγαθών και υπηρεσιών.

* Το 28,4% των φτωχών νοικοκυριών δηλώνει δυσκολία στην πληρωμή πάγιων λογαριασμών, όπως αυτών του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού, του φυσικού αερίου, κ.λπ.

* Το 39,1% του φτωχού πληθυσμού αναφέρει μεγάλη δυσκολία στην αντιμετώπιση των συνήθων αναγκών του με το συνολικό μηνιαίο ή εβδομαδιαίο εισόδημά του.

* Το ελάχιστο καθαρό μηνιαίο εισόδημα για την αντιμετώπιση των αναγκών των νοικοκυριών της χώρας, κατά δήλωσή τους, ανέρχεται σε 2.185,70 ευρώ. Τα φτωχά νοικοκυριά χρειάζονται 1.769,50 ευρώ, ενώ τα μη φτωχά νοικοκυριά 2.292,73 ευρώ.

* Το 18,4% των φτωχών νοικοκυριών, το 9,1% των μη φτωχών νοικοκυριών και το 11%

του συνόλου των νοικοκυριών δεν διέθεταν τουλάχιστον ένα ΙΧ επιβατηγό αυτοκίνητο, ενώ το 17,9% των φτωχών νοικοκυριών, το 10,5% των μη φτωχών και το 12% του συνόλου των νοικοκυριών δεν διέθεταν προσωπικό ηλεκτρονικό υπολογιστή, αν και τα χρειάζονταν, λόγω έλλειψης οικονομικής δυνατότητας.
ΠΗΓΗ ΠΑΤΡΙΣ