Δικαστική απόφαση απαλλάσσει πλήρως εγγυητή «κόκκινου» δανείου

  Μια πολύ σημαντική απόφαση οριστικής απαλλαγής εγγυητή κόκκινου δανείου  εξέδωσε το Πρωτοδικείο Αθηνών. Η κοινωνική διάσταση του προβλήματος των ανθρώπων που έχουν εγγυηθεί για δάνεια τρίτων προσώπων που έπαψαν να τα πληρώνουν είναι γνωστή, όπως επίσης είναι γνωστή και η αδικία που νιώθουν

Η υπ΄ αριθ. 9670/2020 απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών

Το Πρωτοδικείο Αθηνών εξέδωσε μια τέτοια απόφαση απαλλαγής εγγυητή για ολόκληρο το ποσό της εγγύησης ορισμένου χρόνου μόνο και μόνο γιατί η τράπεζα παρέλειψε να προχωρήσει στην είσπραξη της οφειλής, όπως προσδιορίζεται στην επίδικη τραπεζική σύμβαση, εντός ορισμένου χρονικού σημείου από την καταγγελία της σύμβασης.

Ειδικότερα το Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπ΄. αριθ. 9670/2020 απόφαση έκρινε ότι «σύμφωνα με το άρθρο 866 ΑΚ εκείνος που εγγυήθηκε ορισμένο χρόνο μόνο ελευθερώνεται από την εγγύηση, αν ο δανειστής δεν επιδιώξει δικαστικά την απαίτησή του μέσα σε ένα μήνα από την πάροδο του χρόνου αυτού και δεν συνεχίσει την διαδικασία χωρίς υπαίτια καθυστέρηση. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, εγγύηση για ορισμένο χρόνο υπάρχει όταν, κατά τη συμφωνία δανειστή και εγγυητή, η υποχρέωση του τελευταίου αποσβένεται κατά ορισμένο χρονικό σημείο, το οποίο προσδιορίζεται είτε ημερολογιακά είτε με άλλο τρόπο.…….. Στην επίδικη σύμβαση «η διάρκεια της εγγύησης ορίζεται μέχρι την ολοσχερή εξόφληση του δανείου. Σε περίπτωση καταγγελίας η εγγύηση ισχύει για 18 μήνες από την επόμενη της καταγγελίας και, αν εντός της προθεσμίας αυτής αρχίσουν δικαστικές ενέργειες, οι οποίες συνεχισθούν χωρίς υπαίτια καθυστέρηση, η διάρκεια της εγγύησης παρατείνεται μέχρι την ολοσχερή εξόφληση του οφειλόμενου ποσού.»

«Περαιτέρω αποδείχτηκε ότι η καθ΄ ης (Τράπεζα) επέδωσε την εξώδικη καταγγελία στον εγγυητή την 11-11-2011. Βάσει του όρου 11.3 της σύμβασης η καθ΄ ης όφειλε την επόμενη μέρα από την καταγγελία της σύμβασης να ξεκινήσει τη διαδικασία για τη δικαστική επιδίωξη της είσπραξης της απαίτησής της είτε με την άσκηση αγωγής είτε με την υποβολή αίτησης για έκδοση Διαταγής Πληρωμής. Η καθ΄ ης κατέθεσε την αίτηση για την έκδοση της Διαταγής πληρωμής μετά την παρέλευση 18 μηνών από την επόμενη της καταγγελίας, χωρίς στο ενδιάμεσο να έχει προβεί σε άλλη πράξη δικαστική ή εξώδικη σε βάρος, είτε του πρωτοφειλέτη, είτε του ανακόπτοντος εγγυητή. Συνακόλουθα, βάσει του όρου 11.3 της κύριας σύμβασης πίστωσης η εγγύηση έπαυσε να ισχύει μετά την 12-5-2013. Κατόπιν τούτων, η Διαταγή πληρωμής εξεδόθη βάσει σύμβασης εγγύησης, που είχε λήξει και δεν ήταν σε ισχύ κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης. … Ο δε εγγυητής μετά τη λήξη του συμβατικού χρόνου εγγύησης ελευθερώνεται από αυτή……..»

Ο εν λόγω εγγυητής λοιπόν ενώ έπρεπε να καταβάλει το ποσό των 40.402,55 ευρώ νομιμοτόκως από το 2014 (η οφειλή σήμερα με τους τόκους ξεπερνά τις 70.000 ευρώ) επειδή άσκησε εμπρόθεσμα ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής κατάφερε να ελευθερωθεί από την εγγυητική ευθύνη.

Εάν είχε επιλέξει να αγνοήσει την διαταγή πληρωμής και να μην την ανακόψει προσφεύγοντας στη Δικαιοσύνη παρόλο που ο όρος προέβλεπε ρητά την απαλλαγή του αυτό δεν θα είχε συμβεί και θα ευθυνόταν με την προσωπική του περιουσία μέχρι σήμερα.