Αβεβαιότητα, αδιαφάνεια και ανοχή στις εξοντωτικές αυξήσεις.
Με την τροπολογία που κατέθεσε η Κυβέρνηση, αντί να προστατεύσει τα δικαιώματα των καταναλωτών στις ασφαλίσεις υγείας περιορίζεται σε μία αποσπασματική παρέμβαση, η οποία μάλιστα είναι ασαφής και αόριστη, καθώς το κρίσιμο ζήτημα της αναπροσαρμογής του ασφαλίστρου παραπέμπεται σε μία μελλοντική υπουργική απόφαση.
Ειδικότερα:
Η εν λόγω τροπολογία αντί να διασφαλίζει με ουσιαστικό τρόπο τα κεκτημένα δικαιώματα των ασφαλισμένων – καταναλωτών, όπως έχουν διαμορφωθεί από την ελληνική νομολογία, επιλέγει με βιαστικό και προσχηματικό τρόπο, όπως και στην περίπτωση των προηγούμενων διατάξεων που οδήγησαν στον δείκτη του ΙΟΒΕ, να το διαχειριστεί μακριά από τη Βουλή των Ελλήνων. Συγχρόνως δηλώνει απούσα και αφήνει παντελώς απροστάτευτους τους ασφαλισμένους στις ετησίως ανανεούμενες ασφαλίσεις, ενώ επισφραγίζει με την αδράνειά της τις εξοντωτικές αυξήσεις που επιβλήθηκαν υπό το απαράδεκτο καθεστώς του άρθρου 268 Ν. 4738/2020.
Χωρίς διαβούλευση και ακρόαση των ενώσεων καταναλωτών, η τροπολογία που κατατέθηκε, καταργεί μεν την εξάρτηση της αναπροσαρμογής από τον απαράδεκτο και άδικο στην πράξη Ενιαίο Δείκτη Υγείας του ΙΟΒΕ, πλην όμως τον αντικαθιστά από ένα δείκτη που κανείς δε γνωρίζει πώς θα διαμορφώνεται και αν θα διασφαλίζει τη διαφάνεια στην αναπροσαρμογή των ασφαλίστρων.
Η κυβέρνηση, όπως και το Ν. 2020, δεν επιλέγει να θέσει τις γενικές αρχές διαφάνειας, υπό τις οποίες οι ασφαλιστικές εταιρείες θα υποχρεούνται να προβαίνουν στην αναπροσαρμογή. Είναι χαρακτηριστικό ότι, στις διατάξεις της τροπολογίας που αφορούν την αναπροσαρμογή ασφαλίστρων, απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στη διαφάνεια της αναπροσαρμογής και στην ειδικότερη νομοθεσία για την προστασία του καταναλωτή.
Η αναπροσαρμογή εν τέλει του ασφαλίστρου όλων των μακροχρόνιων συμβάσεων θα εξαρτάται από την απόφαση τριών υπουργών, τα οποία θα αποφασίζουν κατά το δοκούν και χωρίς καμία δέσμευση για την τύχη των ισόβιων ασφαλιστηρίων συμβολαίων. Ακολουθείται δηλαδή για άλλη μια φορά η τακτική της επέμβασης στις υφιστάμενες συμβάσεις, αυτή τη φορά ακόμα και για καταναλωτές που έχουν δικαιωθεί από τα ελληνικά δικαστήρια. Πρόκειται για την ίδια τακτική που είχε επισημανθεί ως αντισυνταγματική από την Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής για το υπό κατάργηση καθεστώς.
Την ίδια στιγμή η αδιαφάνεια εξακολουθεί να επιβιώνει και να γίνεται ανεκτή στην πλειοψηφία των συμβολαίων της αγοράς (πάνω από 70%), που είναι τα ετησίως ανανεούμενα ασφαλιστήρια, στα οποία οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι ελεύθερες να διαμορφώνουν κάθε έτος, χωρίς περιορισμούς, τα ασφάλιστρα και τις παροχές των συμβολαίων.
Η κυβέρνηση οφείλει:
Πρώτον, να λάβει μέτρα που εξασφαλίζουν την τήρηση από τις ασφαλιστικές εταιρείες των υποχρεώσεων διαφάνειας, όπως απορρέουν από το άρθρο 2 του Ν.2251/1994 και έχουν εξειδικευτεί και επιβεβαιωθεί σε πλήθος αποφάσεων των πολιτικών και διοικητικών δικαστηρίων.
Δεύτερον, να απέχει από κάθε επέμβαση σε υφιστάμενες συμβάσεις που επιδεινώνει τη θέση και τα δικαιώματα των καταναλωτών.
Τρίτον, να διασφαλίσει την τήρηση των αρχών της διαφάνειας και στις ετησίως ανανεούμενες ασφαλίσεις υγείας, με την εφαρμογή αξιόπιστων κριτηρίων και δεικτών.
Τέταρτον, να διασφαλίσει ότι ο δείκτης που θα αφορά στην αναπροσαρμογή του ασφαλίστρου θα στηρίζεται και δεν θα υπερβαίνει το ποσοστό αύξησης των αποζημιώσεων που καταβάλουν οι ασφαλιστικές εταιρείες για το σύνολο των ασφαλίσεων υγείας.
Πέμπτον, να λάβει μέριμνα ανακούφισης των καταναλωτών από το υπέρογκο ύψος στο οποίο διαμορφώθηκαν τα ασφάλιστρα εξαιτίας των εξοντωτικών αυξήσεων που επιβλήθηκαν υπό την ισχύ του καθεστώτος που η ίδια εισήγαγε με το ν. 4738/2020.
Τέλος, καλούμε την Κυβέρνηση να αποσύρει την τροπολογία, να διεξάγει ανοιχτό και ειλικρινή διάλογο με όλους τους ενδιαφερομένους φορείς, και όχι μόνο με τις ασφαλιστικές εταιρείες, ώστε να διαμορφωθεί ένα κοινά αποδεκτό και με σεβασμό στους κανόνες της διαφάνειας πλαίσιο για την αναπροσαρμογή των ασφαλίστρων των ασφαλίσεων υγείας.
