ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΧΡΕΗ ΕΝΤΑΣΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ Ν 3869/2010(Κατσέλη) ΟΧΙ ΟΜΩΣ Ο ΕΜΠΟΡΟΣ

Στο νόμο 3869/2019 (Ν. Κατσέλη), μπορούν να υπαχθούν τόσο αστικά όσο και εμπορικά χρέη, αρκεί ο οφειλέτης να μην είναι πλέον έμπορος. Ειδικότερα, ένας οφειλέτης που είχε την εμπορική ιδιότητα για κάποιο χρονικό διάστημα αλλά δεν την έχει πλέον ,μπορεί να υπαχθεί στο νόμο 3869/2010 αν δεν έπαυσε τις πληρωμές του κατά το χρόνο που ήταν έμπορος. Δηλαδή, ένας οφειλέτης, πρώην έμπορος, υπάγεται στο νόμο 3869/2010, ακόμη κι αν μετά την παύση της εμπορικής του ιδιότητας εξακολουθεί να οφείλει εμπορικά χρέη, που είχαν γεννηθεί όσο είχε την εμπορική ιδιότητα με βασική προϋπόθεση ότι μέχρι την παύση της εμπορικής δραστηριότητας και μέχρι την απώλεια της εμπορικής του ιδιότητας για κάποιο χρονικό διάστημα μετά, δεν είχε τεθεί σε παύση πληρωμών και εξυπηρετούσε τα χρέη του. Κριτήριο για την υπαγωγή στο νόμο 3869/2010 αποτελεί ο χαρακτηρισμός του προσώπου ως έμπορου ή μη και όχι η φύση των χρεών του, αν είναι δηλαδή εμπορικά ή αστικά (π.χ. επαγγελματικό δάνειο ή στεγαστικό δάνειο). Όταν κάποιος ασκεί εμπορική δραστηριότητα τεκμαίρεται ότι όλα του τα χρέη αναλήφθηκαν χάριν της εμπορίας, ανεξαρτήτως αν πρόκειται για καταναλωτικά ή στεγαστικά δάνεια και τα οποία επ’ ουδενί δεν σχετίζονται με την ασκούμενη εμπορική δραστηριότητα. Αντίθετα, αν τα χρέη έχουν αναληφθεί σε χρόνο προγενέστερο της απόκτησης από τον οφειλέτη της εμπορικής ιδιότητας, αυτός μπορεί να υπαχθεί στο νόμο 3869/2010.

Το βάρος απόδειξης της συνδρομής των τριών ανωτέρω προϋποθέσεων φέρει ο ίδιος ο οφειλέτης. Δηλαδή, ο ίδιος ο οφειλέτης πρέπει να είναι σε θέση να αποδείξει ότι όλες του οι οφειλές δεν γεννήθηκαν κατά το τελευταίο έτος, ότι οι οφειλές του δεν αποτελούν προϊόν δόλιας αδικοπραξίας και τέλος ότι οι οφειλές του δεν αφορούν χρέη προς το Δημόσιο