Πρώτη επίσκεψη μας ήταν το Γηροκομείο Χανίων όπου εργαζόμενοι ,φιλοξενούμενοι αλλά και η Διοίκηση μας υποδέχθηκαν καλοσυνάτα.Ανταλλάξαμε τις καθιερωμένες ευχές,αλλά και ξεναγιθήκαμε σε ένα χώρο που κάθε ένας από μας θα ήθελε να αποφύγει, θα προτιμούσε στην τρίτη ηλικία να είναι με τους δικούς του ανθρώπους, στην θαλπωρή της αγκαλιάς της οικογένειάς του.Το χαμόγελο που εισπράξαμε από τους καλοσυνάτους γέροντες ήταν χαμόγελο μοναξιάς, αν και δεν ήταν μόνοι, όπως μας δήλωσε ο Διευθυντής του Γηροκομείου 104 άτομα φιλοξενούνται εκεί.γιατί ναι μεν υπήρχε άΨογη περιποίηση, και από την ενημέρωση της Κοινωνικής λειτουργού έχει καταφέρει το Γηροκομείο να μην αλλοιώσει,ούτε να επιβάλλει ιδρυματική αγωγή σε κανένα.Ο κάθε γέροντας η κάθε γερόντισσα στο δωμάτιο που είτε μένη μόνος, μόνη είτε το μοιράζεται με άλλο φιλοξενούμενο του ιδρύματος, έχει μεταφέρει την διακόσμηση του δικού του σπιτιού αλλά και αντικείμενα που ο ίδιος επιθυμεί.
Εκείνο που πραγματικά μας εντυπωσίασε ήταν η καθαριότητα που υπήρχε παντού, η τάξη, η ηρεμία.Έγινε εποικοδομητική συζήτηση τόσο με το προσωπικό ,την Διοίκηση αλλά και με τους γέροντες, εντοπίσαμε καλή θέληση και προσφορά,αλλά η μοναξιά των ημερών που ζουν οι γέροντες μας, τα περήφανα γηρατειά, μας τσιμπούσε την καρδιά, θέλαμε να μείνουμε να τους ακούμε, θέλαμε να ήμασταν μάγοι για να τους αφαιρέσουμε αυτό το γκρίζο χρώμα της μοναξιάς που περιέλουζε την ψυχή ένα ένα και όλους μαζί , θέλαμε να τους πούμε ότι κάποιοι τους νοιάζονται και δεν τους ξεχνούν γιατί η εικόνα της θλίψης της μοναξιάς τους πέρασε στιςςκαρδιές μας, εμάς της κοινωνικής Ομάδας της Ε.Π.Κ.ΧΑΝ.
Δεύτερος Σταθμός μας ήταν το Νοσοκομείο Χανίων.
Εδώ ανταλλάξαμε ευχές και την σημαντικότερη ευχή για όλους μας υγεία, ένα αγαθό που αυτές τις ημέρες η αξία του είναι
μεγαλύτερη για όλους μας.
Διαπιστιστώσαμε ένα Νοσοκομείο σε εγρήγορση, Διοίκηση και προσωπικό όλοι στην θέση τους,πράγμα που μας κατέπληξε, διότι συνήθως σε γιορτές έχουμε βιώσει παλαιότερα εικόνα εγκατάλειψης, καθότι γνωρίζουμε ότι υπάρχει αύξηση εισαγωγών ασθενών και λόγω εποχής, αλλά και μη κάλυψη των απαιτουμένων θέσεων προσωπικού.
Η αλήθεια είναι ότι το κλιμάκιο έμεινε ικανοποιημένο από την παροχή Νοσοκομειακής φροντίδας των ασθενών αλλά προπάντων εισπράξαμε την πληροφόρηση από ασθενείς και οικείους τους ότι υπάρχει έντονο ενδιαφέρον και προσωπική κινητικότητα του Διοικητή του Νοσοκομείου κ.Κων/νου Δανδουλάκη σε όλους τους θαλάμους και σε κάθε ασθενή ξεχωριστά, πράγμα που απολύτως μας ικανοποίησησε και συγκεκριμένα μας είπε οικείος ασθενή ότι ο Διοικητής του Νοσοκομείου περιπολεί τους διαδρόμους του Νοσοκομείου ακαθόριστες ώρες και ρωτάει τι χρήζει κάθε ασθενής, χωρίς να αποκαλύπτει την ιδιότητα του εντός του Ιδρύματος."Συγχαρητήρια κ.Διοικητά" αυτά πρέπει να λέγονται
Σε συνέχεια επισκεφθήκαμε το Αστυνομικό Τμήμα Χανίων,και συγκεκριμένα τον Διοικητή αυτού κ.Γιανναράκη όπου εκτός από τις εθιμοτυπικές ευχές που ανταλλάξαμε είχαμε ένα γόνιμο διάλογο, σε θέματα τάξης και ασφάλειας των πολιτών.Πραγματικά εδώ νοιώσαμε ασφαλείς όχι επειδή ήμασταν στο Αστυνομικό Μέγαρο, αλλά ο κ.Γιανναράκης μας μετέφερε τον αγώνα που δίνει το υπάρχον Αστυνομικό Προσωπικό καθημερινά για όλους μας, ένα προσωπικό που υποχρεώνεται λόγω έλλειψης προσωπικού να δίνει τον αγώνα του και να είναι παρόν όπου κρίνεται απαραίτητη η παρουσία του, για την δική μας ασφάλεια και όχι μόνο.
Η αλήθεια είναι ότι η Χώρα μας βρίσκεται σε οικονομική δυσκολία και εμείς οφείλουμε να το κατανοήσουμε να συσπειρώσουμε τις κοινωνικές μας δυνάμεις και να βοηθήσουμε, πράγμα που μας επισημάνθηκε από τις παραπάνω επισκέψεις μας τις οποίες και θα συνεχίσουμε.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου