Διαδικασία στο Ειρηνοδικέιο

«Σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 1 του Ν. 3869/2010 (ΦΕΚ Α΄ 130/3-8-2010) για τη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων και άλλες διατάξεις, φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει, χωρίς δόλο, σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παρ. 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση των οφειλών αυτών και απαλλαγή.

Κατά συνέπεια, καθίσταται πλέον σαφές και ρητά και κατηγορηματικά, ότι ο νόμος αυτός αφορά μη εμπόρους φυσικά πρόσωπα, ανεξαρτήτως του χαρακτήρα και της προέλευσης του χρέους. Εννοείται βέβαια ότι χρέη που προέρχονται από περιορισμένη σε έκτακτη επαγγελματική δραστηριότητα, που δεν προσδίδει στον οφειλέτη την εμπορική ιδιότητα, μπορούν ομοίως να υπαχθούν στη διαδικασία του ως άνω νόμου (βλ. σχ. Μακρή Δ., κατ’ άρθρο ερμηνεία του Ν. 3869/2010 για τη ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, 2010, σελ. 18).

Προϋπόθεση για την ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου υποβολή αίτησης του οφειλέτη για ρύθμιση οφειλών και απαλλαγή αποτελεί η εκ μέρους του καταβολή προσπάθειας επίτευξης εξωδικαστικού συμβιβασμού με όλους τους πιστωτές του και η αποτυχία αυτής, κατά το τελευταίο πριν την υποβολή της αίτησης εξάμηνο… (άρθρο 2 παρ. 1)/ Αν η προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού αποτύχει, ο φορέας ή ο δικηγόρος που βοήθησε την προσπάθεια συντάσσει βεβαίωση, στην οποία διαπιστώνεται η αποτυχία της προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού.

Αν, όμως, επιτευχθεί με τη σύμφωνη γνώμη των πιστωτών εξωδικαστικός συμβιβασμός, συντάσσεται σχετικό πρακτικό, το οποίο αποτελεί τίτλο εκτελεστό από την επικύρωσή του από τον αρμόδιο Ειρηνοδίκη (άρθρο 2 παρ. 2). Με την ως άνω ρύθμιση ο νομοθέτης απαιτεί να βεβαιώνεται εγγράφως η αποτυχία της προσπάθειας συμβιβαστικής επίλυσης, με προσκόμιση στο δικαστήριο κατά την υποβολή (ή εντός ενός μηνός από την υποβολή, άρθρο 4 παρ. 2 εδ. α΄ του νόμου) της σχετικής αίτησης στο αρμόδιο δικαστήριο σχετικής βεβαίωσης, που εκδίδεται από τους αναφερόμενους στο άρθρο 2 πρ. 1 φορείς. Μάλιστα, θα πρέπει μαζί με την έγγραφη απόδειξη της αποτυχίας του εξωδικαστικού συμβιβασμού να υποβάλλεται και το έγγραφο σχέδιο που προσκομίστηκε στους πιστωτές και δεν εγκρίθηκε.

Αρμόδιο δικαστήριο, κατά τη διάταξη του άρθρου 3 του ίδιου ως άνω νόμου, για την εκδίκαση της αίτησης, που προβλέπεται στην παρ. 1 του άρθρου 4, ορίζεται το Ειρηνοδικείο στην περιφέρεια του οποίου ο οφειλέτης έχει την κατοικία του, άλλως τη συνήθη διαμονή του, το οποίο δικάζει κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας. Περαιτέρω, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρ. 1 του άρθρου 4 του ίδιου ως άνω νόμου, για την έναρξη της διαδικασίας, ο οφειλέτης καταθέτει αίτηση στο γραμματέα του αρμοδίου δικαστηρίου (Ειρηνοδικείου), η οποία περιέχει: α) κατάσταση της περιουσίας του οφειλέτη και των κάθε φύσης εισοδημάτων του ιδίου και του συζύγου του, β) κατάσταση των πιστωτών του και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα και γ) σχέδιο διευθέτησης οφειλών, που να λαμβάνει υπόψη με εύλογο τρόπο και συσχέτιση τόσο τα συμφέροντα των πιστωτών, όσο και την περιουσία, τα εισοδήματα και την οικογενειακή κατάσταση του οφειλέτη.

Ωστόσο, η υποβολή της αίτησης της παρ. 1 του άρθρου 4 δεν επιφέρει αναστολή των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του οφειλέτη. Μετά την υποβολή της αίτησης ο οφειλέτης ή κάθε άλλος που έχει έννομο συμφέρον μπορεί να ζητήσει από το αρμόδιο δικαστήριο κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων την αναστολή της εκτελεστικής διαδικασίας, κατά του σχεδίου διευθέτησης εάν πιθανολογείται ότι από την εκτέλεση θα προκληθεί ουσιώδης βλάβη στα συμφέροντα του αιτούντος και ότι θα ευδοκιμήσει η αίτηση, ενώ η χορήγηση της αναστολής επάγεται αυτοδικαίως την απαγόρευση διάθεσης των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη (άρθρο 6 παρ. 1).