Η ανανέωση σύμβασης διακανονισμού χρέους από τις Τράπεζες αποτελεί νέα οφειλή-υποχρέωση

Πολύ σημαντικό θέμα γεννάται για το αν μια νέα σύμβαση διακανονισμού παλαιών χρεών ή μεταφοράς δανείου και αναχρηματοδότησης ή μια ομαδοποίηση πολλών δανείων σε ένα αποτελεί «συμβιβασμό» ή «ανανέωση». Η διάκριση έχει σημασία, καθώς μόνο η ανανέωση αποτελεί νέα οφειλή-υποχρέωση και ως τέτοια μόνο αυτή εξετάζεται πότε αναλήφθηκε. Ο συμβιβασμός δεν αποτελεί νέα οφειλή-υποχρέωση και δεν εξαιρείται από την υπαγωγή, ανεξαρτήτως πότε συνέβη. Συμβιβασμό αποτελεί η επιβεβαίωση της υφιστάμενης οφειλής με τροποποίηση των όρων αποπληρωμής, όπως είναι ο χρόνος αποπληρωμής, οι δόσεις κ.α. Ανανέωση της παλαιάς με νέα οφειλή αποτελεί η ρητή κατάργηση της παλαιάς σύμβασης και η κατάρτιση νέας σύμβασης, με τη οποία όχι μόνο τροποποιούνται αλλά και μεταβάλλονται οι όροι αποπληρωμής. Αυτό το ζήτημα έχει ιδιαίτερη σημασία διότι οι τράπεζες συνηθίζουν -πλέον- να προτρέπουν τους οφειλέτες στην κατάρτιση νέωνσυμβάσεων για τη «ρύθμιση» παλαιότερων χρεών τους, με σκοπό την εκ νέου έναρξη της ετήσιας προθεσμίας, που απαιτείται από το νόμο να έχει παρέλθει, προκειμένου να υπαχθεί μια απαίτηση σε ρύθμιση. Στην περίπτωση των πιστωτικών καρτών, αν ο οφειλέτης κάνει χρήση της πιστωτικής κάρτας -εντός του έτους- χρεώνοντας το λογαριασμό του με αναλήψεις χρημάτων ή με αγορά προϊόντων ή υπηρεσιών, τότε αυτές οι οφειλές ως αναληφθείσες σε χρόνο μικρότερο του έτους από την κατάθεση της αίτησης στο Ειρηνοδικείο εξαιρούνται από τη ρύθμιση του νόμου 3869/2010, ακόμη κι αν η σύμβαση απόκτησης της κάθε πιστωτικής κάρτας καταρτίστηκε πριν από αρκετά έτη.
Συμπερασματικά: ¨1)Η Ανανέωση  αποτελεί  ΝΕΑ ΟΦΕΙΛΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΝΤΑΣΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ν.3869/2010 άμεσα, αλλά μετά από ένα χρόνο
2)Ο Συμβιβασμός δεν αποτελεί νέα  οφελή και υπάγεται στον ν.3869/2010