Κατά την ΑΚ 1901, ο κληρονόμος ευθύνεται και με τη δική του περιουσία για τις υποχρεώσεις της κληρονομιάς. Για να μην συμβεί αυτό πρέπει ο κληρονόμος είτε να αποποιηθεί την κληρονομιά (ΑΚ 1847) είτε να την αποδεχθεί με το ευεργέτημα της αποδοχής (ΑΚ 1902). Αν κανένα από αυτά δεν συμβαίνει, τότε ο κληρονόμος ευθύνεται και με τη δική του περιουσία για τα χρέη της κληρονομιάς.
Εξάλλου, σύμφωνα και με την ΑΚ 1710, κατά τον θάνατο ενός προσώπου η περιουσία του ως σύνολο (κληρονομία ) περιέρχεται από νόμο ή από διαθήκη σε ένα ή περισσότερα πρόσωπα (κληρονόμοι)
Η δυνατότητα του οφειλέτη να επιδιώξει την υπαγωγή του στις ρυθμίσεις του ν.3869/2010 (ΚΑΤΣΈΛΗ-ΣΤΑΘΆΚΗ) έχει ιδιαιτέρα προσωποπαγή χαρακτηριστικά και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί στοιχείο της περιουσίας του δυνάμενο αιτία θανάτου να μεταβιβαστεί στους κληρονόμους.
Συνδέεται με το πρόσωπό του και όχι με τα χρέη του. Αν επομένως, συμβεί θάνατος του υπερχρεωμένου οφειλέτη ,πριν την έναρξη της διαδικασίας για τη ρύθμιση των χρεών, δεν μπορεί να γίνει λόγος ότι τέτοια δυνατότητα έχουν πλέον οι κληρονόμοι του, στους οποίους περιέρχεται η περιουσία του κατά την ΑΚ 1710 και επομένως και τα χρέη του που αποτελούν την παθητική΄ πλευρά της περιουσίας.
Ο σκοπός του νόμου, κατά την Αιτιολογική του ΄έκθεση κατευθύνεται στην επανένταξη του υπέρχρεου οφειλέτη στην κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα.Με το θάνατο του ο σκοπός αυτός δεν μπορεί να επιτευχθεί.Τυχόν έναρξη ή συνέχιση της διαδικασίας δεν έχει πλέον αντικείμενο(βλ. Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων κατά το Ν.3869?2010, έκδοση 2016 σελίδες 18 & 19)
Εξάλλου, σύμφωνα και με την ΑΚ 1710, κατά τον θάνατο ενός προσώπου η περιουσία του ως σύνολο (κληρονομία ) περιέρχεται από νόμο ή από διαθήκη σε ένα ή περισσότερα πρόσωπα (κληρονόμοι)
Η δυνατότητα του οφειλέτη να επιδιώξει την υπαγωγή του στις ρυθμίσεις του ν.3869/2010 (ΚΑΤΣΈΛΗ-ΣΤΑΘΆΚΗ) έχει ιδιαιτέρα προσωποπαγή χαρακτηριστικά και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί στοιχείο της περιουσίας του δυνάμενο αιτία θανάτου να μεταβιβαστεί στους κληρονόμους.
Συνδέεται με το πρόσωπό του και όχι με τα χρέη του. Αν επομένως, συμβεί θάνατος του υπερχρεωμένου οφειλέτη ,πριν την έναρξη της διαδικασίας για τη ρύθμιση των χρεών, δεν μπορεί να γίνει λόγος ότι τέτοια δυνατότητα έχουν πλέον οι κληρονόμοι του, στους οποίους περιέρχεται η περιουσία του κατά την ΑΚ 1710 και επομένως και τα χρέη του που αποτελούν την παθητική΄ πλευρά της περιουσίας.
Ο σκοπός του νόμου, κατά την Αιτιολογική του ΄έκθεση κατευθύνεται στην επανένταξη του υπέρχρεου οφειλέτη στην κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα.Με το θάνατο του ο σκοπός αυτός δεν μπορεί να επιτευχθεί.Τυχόν έναρξη ή συνέχιση της διαδικασίας δεν έχει πλέον αντικείμενο(βλ. Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων κατά το Ν.3869?2010, έκδοση 2016 σελίδες 18 & 19)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου