Καταναλωτική Πίστη

Η καταναλωτική πίστη εντάσσεται στην οικογένεια των χρηματοπιστωτικών ή χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Με τον όρο καταναλωτική πίστη εννοούμε κάθε μορφής πιστωτική διευκόλυνση που παρέχεται από ένα πιστοδότη (τράπεζα, έμπορο, κ.ά.) σε έναν καταναλωτή, σε πρόσωπο δηλαδή που παίρνει πίστωση για μη επαγγελματικούς λόγους. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις καταναλωτικής πίστης είναι:

1. Οι συμφωνίες για απόκτηση πιστωτικής κάρτας
2. Οι συμβάσεις για χορήγηση προσωπικών, καταναλωτικών ή δανείων ανοιχτού τύπου
3. Η αγορά αγαθών ή υπηρεσιών με δόσεις

Οι συμβάσεις αυτές υπάγονται στις διατάξεις της νομοθεσίας για την καταναλωτική πίστη, δηλαδή της Κοινής Υπουργικής Απόφασης Ζ1-699/2010  (ΦΕΚ 917 Β’/ 23.6. 2010).

 

Η ΚΥΑ Ζ1-699 επικεντρώνεται στη διαφάνεια και τα δικαιώματα των καταναλωτών. Στόχος της είναι να προσφέρει στους καταναλωτές τυποποιημένες, συγκρίσιμες πληροφορίες σχετικά με:

 

 

1.      Τη διαφήμιση

Η ΚΥΑ Ζ1-699 ορίζει ότι εάν σε μια διαφήμιση για πίστωση υπάρχει ένας αριθμός (π.χ. επιτόκιο), τότε αυτή είναι υποχρεωτικό να περιλαμβάνει επί πλέον και ορισμένες τυποποιημένες πληροφορίες.

 

 

2.      Την προτεινόμενη σύμβαση (Προσυμβατική ενημέρωση)

Η ΚΥΑ υποχρεώνει τους πιστωτές να παρέχουν στον καταναλωτή όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για να συγκρίνει τις προσφορές σε εύθετο χρόνο πριν από τη σύναψη της σύμβασης. Μεταξύ των προσυμβατικών πληροφοριών είναι και το Συνολικό Ετήσιο Πραγματικό Ποσοστό Επιβάρυνσης (ΣΕΠΠΕ), ένας μοναδικός αριθμός που αντιπροσωπεύει το κόστος της πίστωσης. Δεδομένου ότι το ΣΕΠΠΕ κάνει την άμεση σύγκριση των προσφορών πολύ πιο εύκολη, βοηθάει τον καταναλωτή να επιλέγει την πίστωση που θεωρεί πλέον συμφέρουσα και να αποφεύγει την υπερχρέωση ενισχύοντας έτσι και τον ανταγωνισμό μεταξύ των τραπεζών.

 

 

3.      Τη συναπτόμενη σύμβαση (Συμβατικές πληροφορίες)

Η ΚΥΑ προβλέπει ότι η σύμβαση που συνάπτει ο καταναλωτής, όταν επιλέξει τελικά ποιο δάνειο θα πάρει, θα πρέπει να περιέχει πλήρεις και συγκεκριμένες πληροφορίες, ώστε ο καταναλωτής να έχει ένα έγγραφο αναφοράς που να περιγράφει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του.

Η ΚΥΑ προβλέπει, επιπλέον δυο ουσιαστικά δικαιώματα για τους καταναλωτές:

• Τους επιτρέπεται να υπαναχωρήσουν από τη σύμβαση πίστωσης, χωρίς να αναφέρουν τους λόγους, εντός 14 ημερολογιακών ημερών από τη σύναψη σύμβασης (δικαίωμα υπαναχώρησης).

• Επίσης έχουν τη δυνατότητα αποπληρωμής του δανείου τους ανά πάσα στιγμή, ενώ ο πιστωτικός φορέας μπορεί να ζητήσει μια δίκαιη και αντικειμενικά δικαιολογημένη αποζημίωση (δικαίωμα πρόωρης εξόφλησης).