1. Η προσπάθεια εξωδικαστικού συμβιβασμού κατά το άρθρο 2 του νόμου
3869/2010 θεσπίζεται ως προϋπόθεση παραδεκτού της υποβολής
της αίτησης στο Ειρηνοδικείο για ρύθμιση και απαλλαγή από τα χρέη.
2.Σύμφωνα με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα, ο οφειλέτης ή ο
μεσολαβητής (αρμόδιος φορέας από τους φορείς του αρθρ. 2 του
ν.3869/2010) που προτείνει τη σύναψη εξωδικαστικού συμβιβασμού,
προτείνει στους πιστωτές συγκεκριμένο σχέδιο ρυθμίσεως των οφειλών (ΑΚ
185).) Η αποδοχή της πρότασης για τη σύναψη σύμβασης, εν προκειμένω
εξωδικαστικού συμβιβασμού, απαιτείται να περιέλθει σ' αυτόν που
πρότεινε μέσα στην προθεσμία που είχε τάξει (ΑΚ 189 παρ.1). Αν δεν
είχε τάξει προθεσμία, η αποδοχή πρέπει να περιέλθει σ' αυτόν έως τη
στιγμή που κατά τις περιστάσεις ήταν υποχρεωμένος να την περιμένει (ΑΚ
189 παρ. 2).
Επομένως, όπως συμβαίνει σε κάθε πρόταση προς σύναψη
σύμβασης, ο προτείνων οφειλέτης δεν είναι υποχρεωμένος να περιμένει
στο διηνεκές την απάντηση των πιστωτών του. Αρκεί να τους περιμένει
είτε για το χρονικό διάστημα που έταξε στην πρόταση του, είτε, αν δεν
έχει τάξει προθεσμία, για εύλογο, κατά τις
περιστάσεις, χρονικό διάστημα.
3.Ενόψει των παραπάνω και ιδίως της ρύθμισης του χρόνου που πρέπει
να περιμένει ο οφειλέτης την απάντηση των πιστωτών του από τις
διατάξεις του κοινού δικαίου (Αστικού Κώδικα), δεν είναι αναγκαίος
ο καθορισμός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος. Ωστόσο η Γενική
Γραμματεία Καταναλωτή έχει επισημάνει στις σχετικές οδηγίες ότι το
χρονικό διάστημα ενός μηνός μπορεί να θεωρηθεί εύλογος χρόνος
αναμονής. Είναι επίσης αυτονόητο ότι αν ο πιστωτής προχωρήσει μετά την
υποβολή της αίτησης σε πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης, ο οφειλέτης
μπορεί δικαιολογημένα να θεωρήσει ότι η προσπάθεια εξωδικαστικού
συμβιβασμού απέτυχε, δίχως να περιμένει ούτε αυτό το χρονικό διάστημα.
Σε περίπτωση αποτυχίας της προσπάθειας εξωδικαστικού συμβιβασμού, ο
οφειλέτης έχει τη δυνατότητα να προσφύγει στο Ειρηνοδικείο και να
επιτύχει τη ρύθμιση των χρεών του με ρεαλιστικούς όρους (αρθρ.8) και,
εφόσον τηρήσει τους όρους της δικαστικής ρύθμισης, να επιτύχει την
απαλλαγή από το υπόλοιπο των χρεών (αρθρ. 11). Επομένως ο οφειλέτης
που εισέρχεται στη διαδικασία του εξωδικαστικού συμβιβασμού διαθέτει
ένα ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο, καθώς οι τράπεζες αντιλαμβάνονται
ότι αν δεν γίνει συμβιβασμός, η ρύθμιση θα προχωρήσει χωρίς τη σύμφωνη
γνώμη τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου