«Με το ν.3869/2010 δίνεται μια ρεαλιστική δυνατότητα απαλλαγής από την υπερχρέωση» τόνισε αναφερόμενος στο νομικό πλαίσιο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, ο γενικός γραμματέας καταναλωτή Δημήτρης Σπυράκος και πρόσθεσε :
«Εξώδικος συμβιβασμός, δικαστικός συμβιβασμός, δικαστική ρύθμιση των χρεών είναι οι τρεις φάσεις που προβλέπει ο νόμος. Δίνουμε μεγάλη βαρύτητα κυρίως στον εξωδικαστικό συμβιβασμό και για αυτό έχουμε προωθήσει ένα δίκτυο παροχής νομικής βοήθειας για τους ενδιαφερόμενους που θα θελήσουν να προσέλθουν στο στάδιο αυτό, σε συνεργασία με δικηγορικούς συλλόγους και καταναλωτικές οργανώσεις».
Από τους εισηγητές επισημάνθηκε ότι ο νόμος αφορά οφειλέτες με μόνιμη αδυναμία εξυπηρέτησης των χρεών τους. Στόχος του νόμου είναι ο οφειλέτης να διευκολύνεται να αποπληρώσει ένα μέρος του δανείου – που ούτως ή άλλως δεν θα μπορούσε να εξυπηρετήσει διαφορετικά στο σύνολο του, λόγω ένδειας – αλλά χωρίς να διακυβεύεται η αξιοπρεπής επιβίωση, το μίνιμουμ επίπεδο διαβίωσης του. Το πλάνο αποπληρωμής, προκειμένου να απαλλαγεί από τις επιπλέον οφειλές έχει οριστεί στα τέσσερα έτη. Από τη ρευστοποίηση της ακίνητης περιουσίας του οφειλέτη με δικαστική εντολή μπορεί να εξαιρεθεί, υπό προϋποθέσεις, η κύρια, πρώτη κατοικία του, αξίας μέχρι του αφορολογήτου ορίου, προσαυξημένου κατά 50% .
«Ο οφειλέτης μπορεί να σώσει την κύρια κατοικία του, αλλά για να γίνει αυτό υποχρεώνεται από το δικαστήριο σε πρόσθετες πέραν της τετραετίας οφειλές, μέχρι 20ετίας και μέχρι εξόφλησης του 85% της εμπορικής αξίας της κατοικίας του και μάλιστα έντοκες, ως κάποιο όριο» τόνισε ο αναπληρωτής καθηγητής νομικής του ΑΠΘ Γιώργος Δέλλιος.
«Η υπαγωγή στο νόμο προστατεύει τον ίδιο, τον οφειλέτη. Συνοφειλέτης και εγγυητής δεν προστατεύονται. Πρέπει να ακολουθήσουν ξεχωριστά τη διαδικασία. Για κληρονόμους, υπό προϋποθέσεις και αναλόγως του ύψους των εισοδημάτων τους», είπε ο λέκτορας της νομικής σχολής Αθηνών Ιάκωβος Βενιέρης.
«Εξώδικος συμβιβασμός, δικαστικός συμβιβασμός, δικαστική ρύθμιση των χρεών είναι οι τρεις φάσεις που προβλέπει ο νόμος. Δίνουμε μεγάλη βαρύτητα κυρίως στον εξωδικαστικό συμβιβασμό και για αυτό έχουμε προωθήσει ένα δίκτυο παροχής νομικής βοήθειας για τους ενδιαφερόμενους που θα θελήσουν να προσέλθουν στο στάδιο αυτό, σε συνεργασία με δικηγορικούς συλλόγους και καταναλωτικές οργανώσεις».
Από τους εισηγητές επισημάνθηκε ότι ο νόμος αφορά οφειλέτες με μόνιμη αδυναμία εξυπηρέτησης των χρεών τους. Στόχος του νόμου είναι ο οφειλέτης να διευκολύνεται να αποπληρώσει ένα μέρος του δανείου – που ούτως ή άλλως δεν θα μπορούσε να εξυπηρετήσει διαφορετικά στο σύνολο του, λόγω ένδειας – αλλά χωρίς να διακυβεύεται η αξιοπρεπής επιβίωση, το μίνιμουμ επίπεδο διαβίωσης του. Το πλάνο αποπληρωμής, προκειμένου να απαλλαγεί από τις επιπλέον οφειλές έχει οριστεί στα τέσσερα έτη. Από τη ρευστοποίηση της ακίνητης περιουσίας του οφειλέτη με δικαστική εντολή μπορεί να εξαιρεθεί, υπό προϋποθέσεις, η κύρια, πρώτη κατοικία του, αξίας μέχρι του αφορολογήτου ορίου, προσαυξημένου κατά 50% .
«Ο οφειλέτης μπορεί να σώσει την κύρια κατοικία του, αλλά για να γίνει αυτό υποχρεώνεται από το δικαστήριο σε πρόσθετες πέραν της τετραετίας οφειλές, μέχρι 20ετίας και μέχρι εξόφλησης του 85% της εμπορικής αξίας της κατοικίας του και μάλιστα έντοκες, ως κάποιο όριο» τόνισε ο αναπληρωτής καθηγητής νομικής του ΑΠΘ Γιώργος Δέλλιος.
«Η υπαγωγή στο νόμο προστατεύει τον ίδιο, τον οφειλέτη. Συνοφειλέτης και εγγυητής δεν προστατεύονται. Πρέπει να ακολουθήσουν ξεχωριστά τη διαδικασία. Για κληρονόμους, υπό προϋποθέσεις και αναλόγως του ύψους των εισοδημάτων τους», είπε ο λέκτορας της νομικής σχολής Αθηνών Ιάκωβος Βενιέρης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου